[vc_row][vc_column][vc_column_text]
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”1/2″][vc_single_image image=”5917″ img_size=”medium”][/vc_column][vc_column width=”1/2″][vc_column_text]Najprostszym kryterium podziału hydroizolacji jest spoiwo, na bazie jakiego oparto dany system. Rozróżniamy, w związku z tym, systemy oparte na bitumach lub smole, na bazie żywic sztucznych, na bazie mineralnej oraz na bazie żywic reaktywnych.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text]
[/vc_column_text][vc_column_text]Systemy najbardziej popularne, znane od stuleci, to hydroizolacje na bazie smoły(obecnie praktycznie wychodzące z użycia) oraz na bazie bitumów. Ich główne zalety to: bardzo wysoka odporność na wodę, możliwość zaizolowania praktycznie każdego rodzaju podłoża, technologia produkcji znana od bardzo dawna oraz łatwość wykonania. Dzięki dostępności surowca i prostej technologii produkcji rozwiązania takie należą również często do najtańszych.
Nie są to jednak systemy pozbawione wad. Problemy wiążą się głównie z nakładaniem kolejnych warstw. Dzięki swej plastyczności i elastyczności izolacje bitumiczne doskonale pokrywają rysy i są odporne na ich powstawanie. Stanowią jednak najsłabsze ogniwo, jeśli chodzi o przyczepność międzywarstwową. Z tego względu doskonale sprawdzają się jako izolacja fundamentów, natomiast nie zdają egzaminu jako bezpośrednia izolacja np. powierzchni tarasów.
Izolacje bitumiczne występują w wersji wodorozcieńczalnej (bitum rozproszony w środowisku wodnym) oraz rozpuszczalnikowej. Pierwsze rozwiązanie pozwala stosować takie izolacje wszędzie tam, gdzie mają styczność z folią lub termoizolacją styropianową, drugie rozwiązanie nie może być stosowane w styczności z innymi organicznymi warstwami (niebezpieczeństwo rozpuszczenia i perforacji), charakteryzuje się natomiast lepszą zdolnością do penetracji, szybszym wysychaniem oraz pozwala na prace w niższych temperaturach.
Z uwagi na swoją trwałą plastyczność, hydroizolacyjne preparaty bitumiczne nie są odporne na ujemne parcie wody, dlatego też nie w każdym zastosowaniu się sprawdzą. Dodatkowym ograniczeniem są zdrowotne przeciwwskazania do stosowania takich preparatów wewnątrz budynków.
[/vc_column_text][vc_column_text]
[/vc_column_text][vc_column_text]Drugą grupę izolacji stanowią preparaty izolacyjne na bazie dyspersji żywic sztucznych. Są to produkty o składzie zbliżonym do farb budowlanych, jednak zoptymalizowane pod kątem maksymalnego efektu izolacji i zdolności do utworzenia grubej warstwy dającej odpowiedni efekt. Z reguły zawierają dużo większą, niż w przypadku farb, ilość substancji błonotwórczej oraz dodatkowe składniki zmniejszające nasiąkliwość powłoki.
Do tej grupy preparatów hydroizolacyjnych należą coraz bardziej zyskujące na popularności folie w płynie. Są to preparaty mające postać rzadkiej pasty przeznaczone do nakładania na podłoża mineralne za pomocą wałka, pędzla lub szpachli. Utworzona w ten sposób powłoka uzyskuje swoje właściwości hydroizolacyjne po 24-48 godzinach w zależności od panujących warunków.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”1/2″][vc_column_text]Preparaty tego rodzaju są stosowane jako zabezpieczenie przed wodą w łazienkach, kuchniach i innych pomieszczeniach, w których z uwagi na niebezpieczeństwo zalania wodą hydroizolacja jest niezbędna. Folia w płynie nie może być natomiast używana jako warstwa wierzchnia, dlatego najczęściej jest stosowana jako warstwa pod płytkami ceramicznymi w okolicach wanien i pryszniców oraz na podłogach.
Preparaty na bazie dyspersji nieco obniżają przyczepność kolejnych warstw, dlatego do przyklejania płytek ceramicznych należy używać klejów elastycznych o klasie C2 lub dyspersyjnych.[/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=”1/2″][vc_single_image image=”5916″ add_caption=”yes”][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text]Folie w płynie wraz z systemem połączeń pachwinowych, kątowych i uszczelniających otwory technologiczne stanowią kompletne systemy ochrony pomieszczeń mokrych przed okresowym działaniem wody. Nie nadają się jednak do izolacji zbiorników wodnych (baseny i niecki wodne), gdyż pod wpływem długotrwałego działania wody może dojść do zmniejszenia ich izolacyjności. Poza tym agresywne środki służące do dezynfekcji i uzdatniania wody w basenach wpływają destrukcyjnie na tego typu powłoki. Z tych samych powodów folie w płynie są przeznaczone tylko do wewnątrz.
[/vc_column_text][vc_column_text]
[/vc_column_text][vc_column_text]Takich wad są pozbawione hydroizolacje mineralno-polimerowe, zwane też szlamami izolacyjnymi lub uszczelniającymi. Hydroizolacje mineralne dwukomponentowe są przeznaczone do izolowania przeciwwodnego murów, cokołów, basenów i niecek wodnych, tarasów, balkonów i dachów, a także łazienek i pralni – również tych, które z uwagi na przemysłowy charakter są obciążone w sposób stały i nierzadko agresywny.
Ich składnikiem jest oprócz mineralnych wypełniaczy, cement i specjalna polimerowa żywica. Składniki po wymieszaniu w odpowiednich proporcjach nakłada się na zabezpieczaną powierzchnię i pozostawia do związania. Mechanizm działania produktów tego typu polega, z jednej strony, na wiązaniu żywicy odpornej na wodę, z drugiej zaś – na hydratacji cementu, który oprócz przyczepności i odporności chemicznej zapewnia również podniesienie odporności na wodę zwłaszcza przy jej długotrwałym działaniu.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”1/2″][vc_single_image image=”2399″ img_size=”medium” add_caption=”yes”][/vc_column][vc_column width=”1/2″][vc_column_text]Jedną z podstawowych zalet szlamów dwuskładnikowych jest również ich bardzo wysoka elastyczność, pozwalająca mostkować powstające w podłożu rysy nawet powyżej 0,5 mm. Sam produkt charakteryzuje się bardzo dużą przyczepnością do podłoża oraz relatywnie wysoką odpornością mechaniczną, doskonale więc przenosi obciążenia z zewnętrznych warstw, takich jak płytki. Zarówno dynamiczne obciążenia powierzchni płytek jak inaprężenia ścinające czy działające pionowo nie przekraczają wartości wymaganych dla klejów do płytek. Z uwagi na stosowanie hydroizolacji dwukomponentowych na podłożach, w których ryzyko niestabilności jest duże, zaleca się stosowanie klejów wysokoelastycznych.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text]Rzadko stosowaną i stosunkowo nową metodą jest też dodawanie specjalnych, rekomendowanych przez producenta, dodatków do zapraw klejowych poprawiających ich odporność na wodę, które po trosze stanowiąc system „dwa w jednym” w nieskomplikowanych przypadkach spełniają swoje zadanie. Dodatkową zaletą takich rozwiązań jest znaczny wzrost elastyczności i przyczepności zaprawy klejowej.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”1/2″][vc_column_text]Za każdym razem w przypadku stosowania mineralnych preparatów hydroizolacyjnych trzeba użyć specjalnych mankietów i taśm uszczelniającychwykorzystywanych do zabezpieczania newralgicznych miejsc w narożnikach i na styku ścian. Rozwiązania takie gwarantują, że nawet w przypadku pęknięcia czy odspojenia w takim miejscu ciągłość izolacji będzie zachowana.
Wszystkie preparaty hydroizolacyjne podlegają szczególnym wymaganiom dotyczącym skuteczności izolacji przeciwwodnej. Oprócz przyczepności i mrozoodporności na specjalnych stanowiskach bada się również podatność na odkształcenia rozciągające oraz obciążenia dynamiczne. Tak przebadane produkty gwarantują długoletnią bezawaryjną eksploatację.[/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=”1/2″][vc_single_image image=”6122″ img_size=”medium” add_caption=”yes”][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text]Nie mniej ważnym parametrem dla zapraw hydroizolacyjnych jest badanie przesiąkliwości podłoża zabezpieczonego takim preparatem w warunkach podwyższonego ciśnienia. Produkty, które taki test przejdą pomyślnie są stosowane wszędzie tam, gdzie woda działa pod ciśnieniem (zbiorniki wodne, baseny, budowle inżynieryjne, mury oporowe).[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”1/2″][vc_single_image image=”6123″ img_size=”medium” add_caption=”yes”][/vc_column][vc_column width=”1/2″][vc_column_text]
[/vc_column_text][vc_column_text]Najbardziej zawansowanymi produktami do hydroizolacji są preparaty wieloskładnikowe na bazie żywic reaktywnych. Mogą to być zarówno produkty na bazie żywic poliuretanowych, jak i epoksydowych. Obie grupy występują jako produkty wodorozcieńczalne jak i rozpuszczalnikowe. Charakteryzują się bardzo dobrym wnikaniem w podłoże, a przez to olbrzymią przyczepnością oraz bardzo szybkim efektem pełnej ochrony przed wodą.
Ich wadą jest skomplikowana i wymagająca trzymania się ściśle reżymu technologicznego obróbka oraz brak możliwości zastosowani na podłożach o wilgotności większej niż 1,5%. Z uwagi na powierzchnię o niemineralnym charakterze konieczne jest stosowanie klejów do płytek na bazie żywic reaktywnych lub o podwyższonej przyczepności. Skomplikowana obróbka i wysoka cena sprawia, że rozwiązania te stosowane są zwykle przez wyspecjalizowane firmy, bardzo często legitymujące się certyfikatem dostawcy rozwiązania.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text]
[/vc_column_text][vc_column_text]Problemem, z którym walczy wielu użytkowników budynków, jest niedostateczna odporność murów, w tym cokołów, na wodę opadową lub konieczność zabezpieczenia ścian przed wpływem czynników atmosferycznych lub zabrudzeniami. Wracające w ostatnich czasach do łask w nowoczesnych wnętrzach mury z gołej cegły, czy to nowo zbudowane czy pozyskane po odkuciu tynku, również potrzebują takiego zabezpieczenia.
W takich przypadkach również przychodzi z pomocą nowoczesna technologia silanów i silikonów. Preparaty te służą do zabezpieczania powierzchni betonu, tynków, cegieł i innych powierzchni mineralnych. Tworzą paroprzepuszczalną, hydrofobową powłokęodpierającą wodę oraz inne zanieczyszczenia. Zastosowanie silanowego preparatu hydrofobizującego zabezpiecza też mury z cegły klinkierowej i licowej przed powstawaniem wtórnych wykwitów solnych, związanych z odparowywaniem wody deszczowej z powierzchni muru.[/vc_column_text][vc_column_text]
[/vc_column_text][vc_column_text]
Przed wyborem metody zabezpieczenia przed wodą zawsze należy przeanalizować poszczególne kryteria zastosowania, które pomogą w doborze odpowiedniego rozwiązania. Do takich należą: stabilność podłoża, miejsce zastosowania, wysokość słupa prącej wody, kolejne warstwy i inne.
Należy także pamiętać, że pierwszym i bez mała najważniejszym etapem wykonania każdych robót jest dobranie odpowiedniego rozwiązania, pozwalającego później bez przerw na poprawki lub remonty kontynuować prace, a po zakończeniu eksploatacje obiektu.
Artur Chonewicz[/vc_column_text][vc_video link=”https://www.youtube.com/watch?v=oT6gjDPogkM”][/vc_column][/vc_row][vc_section][vc_row][vc_column][vc_column_text]
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”1/3″]
nr katalogowy 20778
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_empty_space][/vc_column][/vc_row]
